Visie crisis­be­heersing 2030

De bedreigingen voor het goed functioneren van ons waterschap worden steeds reëler. Dat het klimaat verandert weten we al langer, maar dat het zo snel zou gaan hadden we misschien niet zo voorzien. Ook worden we ons steeds bewuster van wat het betekent afhankelijk te zijn van externe partijen voor onze energie- en grondstoffenvoorziening en de kwetsbaarheden van digitale netwerken. En of dat niet al uitdagingen genoeg zijn, gaf de nieuwe NAVO-baas Mark Rutte vorig week de waarschuwing om ons allen geestelijk voor te bereiden op een oorlog.

Dat is nogal wat en ik merk ook aan mijzelf dat ik niet goed weet hoe ik me tot al deze negatieve berichtgeving moet verhouden en welke acties ik moet gaan nemen. Gelukkig heeft ons waterschap daar al wel over nagedacht en zijn we als Partij voor de Dieren blij dat we vandaag besluiten over een visie op crisisbeheersing waarin alle bedreigingen die het goed functioneren van ons waterschap in gevaar brengen worden meegenomen.

Een goede voorbereiding is het halve werk en er is ook reden om goed voorbereid te zijn en niet pas in 2030, maar al eerder. Goed voorbereid zijn, niet alleen voor de mensen, maar ook voor de dieren. Veel dieren zijn voor hun veiligheid afhankelijk van ons mensen. Dat geldt niet alleen voor de gehouden dieren in stallen, kooien en in weilanden omgeven door sloten en hekken. Ook de vissen en wilde dieren moeten zien te overleven in het landschap zoals dat door ons mensen is gemaakt.

Dat schept een verplichting. Dieren worden niet genoemd in de visie, maar die moeten nadrukkelijk wel worden meegenomen in de uitvoeringsagenda. Om ervoor te zorgen dat niet alleen het belang van dieren wordt meegenomen in de uitvoeringsagenda maar alle fracties hun bijdrage kunnen leveren dienen we een motie in. Deze motie is geïnspireerd door de aanpak van HHNK van het exotenbeleid. Dat goed heeft gewerkt.

De titel van de motie is: Motie Uitvoeringsplan crisisbeheersing: dat doen we samen!

Tweede termijn

Dank u voorzitter,

Het is goed om te horen dat de portefeuillehouder het belang van de veiligheid van gehouden en wilde dieren ook onderkent. Dat is ook belangrijk. Maar hij geeft ook aan dat hij geen idee heeft om daar handen en voeten aan te geven. Dat nodigt natuurlijk uit tot de vraag: op enig moment is daar wel de tijd rijp voor. Wanneer dat zo is, zou de portefeuillehouder willen toezeggen dat we in de gelegenheid worden gesteld, ook om als fracties, input te geven. En of dat dan is in een thema sessie of op een andere wijze. Wij stellen een schriftelijke ronde voor, omdat je dan op vragen van de portefeuillehouder ‘waar moeten we aan denken’ ons goed kunnen voorbereiden. Dat werkte ook bij het exotenbeleid en heeft naar ons idee toen ook echt bijgedragen aan een goed beleid. Dat is toch anders dan in een thema sessie waar we allemaal wat roepen. Zeg ik even heel gechargeerd, want dat is niet wat er gebeurt, maar dan heb je wel heel veel verschillende geluiden en het schriftelijk doen maakt het gestructureerder. Dus de vraag aan de portefeuillehouder of hij dat wil toezeggen.

Deze toezegging kwam en de motie is ingetrokken.