Al ruim10 jaar dinoterb gif in ons water

Dinoterb is een gif waar al decennia van bekend is dat we het niet zouden moeten aantreffen in ons milieu. Toch plopt het al ruim 10 jaar in ons waterschap op, op verschillende plekken. In ons waterschap wel. In andere waterschappen niet. Wat maakt ons waterschap bijzonder?

En laat er geen misverstand over bestaan. Bij dinoterb gaat het er niet over dat de waterkwaliteit moet verbeteren en op welke manier we dat gaan doen. Het gaat er ook niet over welk niveau nog acceptabel is voor de gezondheid voor mens en dier. We hebben het niet over een in gebruik zijnde gewasbeschermingsmiddel. We hebben het over een verboden gif. Een stof die al 25 jaar verboden is omdat het een dodelijk middel is, gevaarlijk voor ongeboren kinderen en zeer giftig voor het waterleven, met langdurige negatieve gevolgen.

Toch is het vorig jaar nog in totaal 132 keer aangetroffen, waarvan 12 keer boven de norm, met als uitschieter 14 keer de maximaal toelaatbare norm. Weer in het zeer kwetsbare natuurgebied Zwanenwater, maar ook bij Bergen en bij Heemskerk naast PWN.

We hebben het hier niet over een incident. Eén keer is een incident. Tientallen keren per jaar, jaren achter elkaar is een probleem. Een probleem van een gif dat niet gevonden zou moeten worden.

De hoofdvraag is: en dat geldt zowel voor dinoterb als voor metingen van andere zeer zorgwerkende stoffen, wat doet het waterschap als iets aangetroffen wordt wat echt niet goed is? Niets? Bewoners waarschuwen? Rapporteren? Onderzoeken? Het blijkt het eerste te zijn, Niets. Pas als het in de media komt, schrikt de organisatie wakker. Wordt er opnieuw naar de cijfers gekeken en wordt er een onderzoek gestart. Direct al met verwachtingsmanagement dat de bron waarschijnlijk niet wordt gevonden.

Vandaag kreeg onze fractievoorzitter de vraag: kunnen mijn paarden wel drinken uit de sloot? Hij wilde in de cijfers kijken, maar het lijkt erop dat daar niet gemeten wordt; hoewel het wel bollengebied is. Hij kon de onrust van de vragenstelster niet wegnemen.

Wat ook steekt: We hebben deze commotie te danken aan derden. Niet het waterschap, maar burgers bestuderen de cijfers en duiden de resultaten. Dienen woo verzoeken in en doen handhavingsverzoeken voor actie.

Officieel wordt het Algemeen Bestuur pas op de hoogte gesteld als het al weken in de media circuleert.

Het is laakbaar dat HHNK niet signaleert. Laakbaar dat inwoners niet tijdig informeert worden. Laakbaar dat HHNK geen actie neemt als verboden stoffen worden gevonden. En dat HHNK dit al minstens 10 jaar weet.

We willen niet alleen bijgepraat worden over de voortgang in het onderzoek. We willen dat burgers actief geïnformeerd worden en niet in een ingewikkelde portal als Aquadesk moeten gaan zoeken en interpreteren of hún water in hun sloot wel schoon is. Kan je wel zwemmen in het water? Kan je plantjes water geven? En is het water wel veilig voor besproeiing? Kan je als natuurorganisatie er op vertrouwen dat het water in je natuurgebied schoon is? Krijg je een belletje van het waterschap als dat niet zo is?

Of betreurt HHNK vooral de ophef die ontstaan is en wordt met langdurig onderzoek gehoopt dat de aandacht verslapt? Een indrukwekkend aantal insprekers uitten in de vergadering van 27 maart hun zorgen. En hun twijfel over de betrouwbaarheid van HHNK om dit adequaat op te lossen. Dat is iets dat HHNK zich zeker aan zou moeten trekken. Ons verzoek: hou burgers, tuinders en ons op de hoogte. Onderzoek en rapporteer actief.

De motie die we samen met de fractie van Water en Natuur hebben ingediend om toch vooral daadkrachtig en ferm op te treden is, na enkele aanpassingen op verzoek van de portefeuillehouder, unaniem aangenomen.